Güvercinler uçarken uyur sevgilim

sizin o ağzınızda çiğnediğiniz nane kokulu yapışkan laneti

çözmek istiyorum ayaklarımdan

dokunmak istiyorum kaldırımlara

ve de hissedebilmek...

dünya koskocaman bir pranga değil miydi zaten

ayaklarımıza dolanan...

ve yalan söylediler bize her defasında

üzülmememiz için..

dargınım onlara

halbuki olan oldu sevgilim

bir güvercinin yavrusunu yuvasında vurdular

bir baykuşun bakışlarını ağaca astılar

derisini yüzdüler

kabuğunu kırdılar

şimdi onlar gökyüzünde uyuyorlar

sen bilmez misin

güvercinler uçarken uyur sevgilim

sen güvercinleri benim kadar düşünme

vururlar seni de

ben bir güvercinim yalnız bir adamın balkonuna konan

güneşin gölgesini getireceğim kerpiçten evlerinize

sonra yakacaksınız içine sığındığınız evlerinizi

sırf üşümemek için...

kanatlarıma buğday dökmeyin benim

rüzgar değsin sırtıma

uçsun artık pirelenmiş tüylerim

ben bir güvercinim yalnız bir adamın balkonuna konan

şimdi canavar oldum onun hasta gözlerinde...