Güvercinler Dolaşıyor Ülkemde

Güvercinler ruhumuzda taklalar atıyorken
Birdenbire aklıma ülkem düşüyor
Hakkının vaad ettiği günleri yakınken
Kanlarıyla sulanmış toprakları üşüyor
İncinmiş hayli, iman dolu göğüsleri
Kaldırıyor bu yükü de azim onların işi
Güvercinler,
Ölmüyor artık
Ötüşüyor
Bölüşüyor sütlerini
Kınalı kuzular,
Yanık sesli türküler,
Söyleşiyor
Annelerin dilinde bir ninni...
Çocuklar çocuk olarak kalıyor
Ölmüyor

Güvercinleri bir bir özgür kalıyor ülkemin
Kanatlarından çıkıyor kelepçesi karanlıkların

Güneş
Gökkuşağıyla birlikte geliyor

Ansızın aklıma düşüyor
Özlemleri
Hasret çeken anaların,babaların,bacıların ve kardaşların

Gökkuşağından renklerle
Yağmurlarını taşıyor
Bulutları Ülkemin
Bir sağanak boşalıyor semadan
Yine,
Islanıyor hayaller gerçek oluyor

Vaad edilen günler,
Yakın
Sabrediyor
Karanlıklara insanları
Ülkemin,
Devletimin,
Ümmetimin.