Güvercinler Şiiri - Gül Doğan

hani susarsın.. hani diyeceklerin vardır da
dilinin ucundadır..
işte o zaman susmak erdem mi diye düşünür kalırsın?
yalan gülüşlerin sahte hazzıyla ben çok ağladım
benliğimi bir gülüşün
ellerine bıraktım zaman oldu
zaman oldu bir yaz güneşinin ayazını yaşadım
zemheriydi
sensizlik gibi...
anlatacak sözüm olamazdı
hayat bana güldü doğru,ama yenildiğimde
şimdi ben ona gülüyorum
ben benliğimi bir uveyke satmalıydım belki de
yüreğimden güvercinleri salmalıydım üstüne
onlar anlatırdı yüreğimi
onlar bilirdi çünkü çırpınışlarımı
önemserim herkesi her şeyi
ama önemsenmeyi kaldıramadı karşımda ki..
gitti
gitmeyi gitmeleri sevdi
gitmeleri sevene kalmayı sevdiremediysem
suç benim mi