Güvercinler kanat çırpıyordu,
Mavi göklerde güneşe doğru...
Yorulunca,salıveriyorlardı kendilerini maviye...
Sonrasında,caminin avlusunda dinleniyorlardı....
Güneşin çocukları karşılıyordu onları...
Kapalı olsada gözleri,yorgun bedende...
Sürekli izliyordu kasketli mavi amca.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
