“Yüreğinin götürdüğü yere git” diyordun
Şimdi “gelme”, diyorsun.
Oysa yüreğimin bütün rotaları seni gösteriyor.
Bir maraton koşusu seni sevmek,
Soluk ister, yürek ister biliyorum.
Yoruluyorum, oturup dinleniyorum
Şu koca çınarın gölgesinde.
Dertlerimi atıyorum güvercinlere,
Yem diye kapışıyorlar.
Dökülüyorum işte sürünüyorum, aranıyorum.
Okuduğun kitapları okuyorum,
Satır aralarında seni bulurum diye.
Sezen AKSU bir şarkı mırıldanıyor radyoda,
Melodiyle karışık sen çıkıyorsun.
Kâbuslara dönüşürken gece,
Düşlerime sen düşüyorsun.
Gelin oluyorsun önce, elinde güller.
Gülüyorsun, ben gülüyorum.
Sonra sabah oluyorsun, güneş oluyorsun.
Bildik tanıdık sokaklarda,
Senin aydınlığında kayboluyorum.
Yokluğunda yok oluyorum gün boyu
Yeni bir ben almağa kalkıyorum,
Yarısı sen oluyorsun…
Kayıt Tarihi : 1.3.2011 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durdu Mehmet Bolat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/01/guvercinler-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!