Güvercine Serçeye Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

hasretinle yandım yandım yandım serçem
küle döndüm savruldum ben
savruldum savruldum savruldum serçem
serin seher yeli idin sen
deli poyrazlara döndün
döndün döndün döndün serçem
güneşli gün aydınlıktın
karanlık zındana döndün
döndün döndün döndün serçem

bilmiyorum yüreğimdi seven
bilmiyorum ruhumdu özleyen seni
nefesini sözünü varlığını özünü
artık bundan sonra hatırladıkça dünü
hep özleyerek gönlüm
görmediğim vazgeçilmez seni
gül goncası yüzünü ahu ceylan gözünü
yürekte bıraktığın közünü
sönsede süprülemez tozunu
pudura gibi mis kokusunu
her zerreye işlemiş dokusunu
varlığımda var olan yapısını
açmadığın sevda kapısını
vermediğin sevği tapusunu
duyguların sonsuz deryasını
acıların derin yarasını
günlerin güneşsiz karanlık karasını

kölecioğlu gamda kederde
yansın yüreğim bırak yansın
harman harman küllere dönsün
essin deli poyraz savrulsun dursun

Ahmet kölecioğlu 20-09-2011