İstanbul’un sabıkalı bir semtinde sevdim seni
Sokakları karanlık, ayyaş, berduş dolu
Ben yapayalnız gündüz gece
Her sabah açarım penceremi
Akşamdan kalan ekmek kırıntılarını koyarım
Güvercinler gelsin diye, beklerim
Özlemimi hasretimi anlatırım
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta