Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Bir Güvercin göklerde süzülüp uçuyordu
Şarkılar söylüyor ve taklalar atıyordu
Bir ilkbahar günüydü, güneş gökte parlıyor,
Güvercin kanadını neş’eyle çırpıyordu.
Su içmek için indi bir pınarın başına
İçtiği su tatlıydı, çok gitmişti hoşuna
Suyun içinde yüzen bir Karınca’yı gördü
Boğulup da ölmesin, dedi boşu boşuna.
Böyle güzel bir günde ölmesin dedi hayvan
Belli acı çekiyor, sonuçta o da bir can
Ağzında bir çubukla yardım etti Güvercin
Tutunarak çubuğa çıktı Karınca sudan.
Güvercin’e teşekkür etti küçük Karınca
Bir armağan vereyim sana eve varınca.
Karşılık beklemedim, beni yanlış anlama
Önemli değil, dedi Güvercin umarsızca.
O sırada uzakta avcı beliriverdi
Elinde tüfeğiyle Karınca onu gördü
Tam Güvercin’e ateş edeceği bir anda
Karınca avcının bir ayağını ısırdı.
Avcı önce şaşırdı neye uğradığını
Tüfeğini bırakıp kaşıdı ayağını
Avcının feryadıyla Güvercin ürküp kaçtı
Asla anlayamadı orda ne olduğunu.
Ankara, 05.03.2020, 18:48
Yılmaz Örmeci
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta