Derinlere açılan
Yalnızlığın hüküm sürdüğü ormanda
Otlar fışkırıyor göğüs kafesimden
Acıyla yanan hüzün bırakır izlerini
Hissizlik sarar ahşap evi
Yalancı güzellikte ay bir yalan gibi parlar
Öksürük nöbetleriyle boğuşurken
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta