Güvercin Kanadında Çocukluğum

Bulutlar bugün yine dalgın dalgın
Bakıyor yeryüzüne
Toprağın yürek atışlarında elleri
Tohumlara öpücük gönderen yağmurların.
Ve benim gül tomucuklarından
Gülümseyen çocukluğum.
Vardığı her durakta umudunu
Bırakan çocukluğum.
Bir güvercin kanadında süzülerek
Kondu penceremin önüne.
Kahkahalar getirmiş
Hayal kurduğum o evden
İçime yıldızlar düşüyor gözlerinden
Umutlar çırpınırken kanatlarında
Pişmanlıklar bir bir düşüyor ellerimden
Yelkovanlar sır dolu bir umudun peşinde
Akrepler yorgun
Saçlarımdaki aklara inat ilerlemekte.