Bir güvercin kahkahası arıyorum,
Gecenin en hain renginde.
Yolları işliyorum bıçak sırtına, elverdiğince.
Dinleniyorum, acıya en şahit duraklarda.
Tutuyorum ellerinden,
Özenle büyüttüğüm korkularımın.
Anlamıyor hiçbiri...
Bir gayret mahrumiyetinin,
En derin çukuruna itiyorlar beni.
Bir ihtimal bırakmıyorlar.
En masum ruhlarla kefenleyip,
En günahkar toprağa gömüyorlar.
Ölmeme bile izin vermiyorlar.
Yaşamla selamımız dahi yokken hala...
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 02:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!