Güvercin İki Kere Çalar Pencereyi

Her sabah yorgun bir ak güvercin
Konar beyaz evin mavi penceresine
Kırmızı burnu ile tıklatır camı
Usulca, 'tık tık! ' ve iki kere
Bunu duyan küçük Ayşe
Koşar heyecanla pencereye
Alelacele açar camı
Elleri uzanır ak güvercine
Uzak bir köydeki ninesinin
Akşam gönderdiği selamı
Alır sevine sevine
Yorgun ak güvercin ise
Görevini yapanların huzuru ile
Döner gider uzaklardaki köyüne
Ayşe'nin selamını ninesine iletmeye
Bu her sabah böylece
Sürer gider günlerce
Yaşlı nine yetmişine gelince
Son selamı yükledi yorgun güvercine
Kendisi o gece göçtü bu dünyadan
Güvercin de son selamı iletince
Oy Ayşe... Oy Ayşe...