Yaşam ile ölüm arasında ömrüm.
Yurdumda çok gördüler yaşamamı
Şarjörde iki soğuk
Ve kendiyle barışık olmayan mermi
Yer buldular beynimde
Etnik kimliğimi savundum bu savunmasız ülkede
"Türklüğü aşağılamak"tan hüküm giydim
Oysa ne çok seviyordum ülkemi
Bilemezdiniz...
Gün oldu
Vicdani sorumluluğumla başbaşa bırakıldım
"Bu ülkede güvercinlere dokunmazlar" der,Yazar.
Ve sonra ağır ve mağrur bir ceset olur yerde
Kanım canlı tanığıdır
"Sözde" denilen 1915'in
Cebimde yazılar bulacaklar,kanımla karışmış
Ve kalemimi
Atalarım gibi sürgün edildim yurdumda
Güvercin kanatlarında terkediyorum
Bu ülkede artık güvercinlere dokunabilirsin sevgili Türk(iye) m..!
17.01.2007 Diyarbakır
Kayıt Tarihi : 2.2.2013 13:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!