Somunuyla göbeğinin ekmeğin;
Çıkarıverip un ufak, pay veriyoruz;
Cam önü kuşları’na mutfağa …
Gagalayıp duruyorlar emeğin.
Ama günlerden bir gün açmış
İsek, pencereyi öyle unutmuşsak;
Kaçıveriyor içeri bazen onlardan biri.
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,