Somunuyla göbeğinin ekmeğin;
Çıkarıverip un ufak, pay veriyoruz;
Cam önü kuşları’na mutfağa …
Gagalayıp duruyorlar emeğin.
Ama günlerden bir gün açmış
İsek, pencereyi öyle unutmuşsak;
Kaçıveriyor içeri bazen onlardan biri.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim