Güvercin Gözlü Cocuklar Şiiri - Özenç Yaşar

GÜVERCIN GÖZLÜ COCUKLAR
namlu ucunda bakan bir kan damlasi
damlar
gözleri hep yalan icinde
savaslarin
dogarken
güvercin gözlü cocuklar
kisrak atin sirtinda ülkesiz
yürüyen nehirler olurken gözleri
savaslari tutar baris cocuk elleriyle
siyah bir el dolasir
külünde
uykulara asilmis silahlarin
kazilmis
avuclarinda
kirmizi bir gül
ortasida kayip gözler
ilk aglayan göz degil senin
afrikam
asyam
ortadogum
baskalarida var
rosidam
rodam
adi yok kimsesiz mezarlarda
mecule vurulmus
bazen dilan olmus
bazen memos
ayni kefende yolculuk
beyaz düsün
serin
düser ölüm
düser
dudaklarin arasina tusak
mayin kokusu
sakat bir corafyada topraksiz
kimliksiz dogar baris
silahlarin koynunda
ölüme gül atar
paletlerinde tank
öper cocuklarin renklerinde
annelar barisin dogumunu

A. Özenc Yasar
01.02.2008 Berlin