Arka sıralara itilmiş benler haykırdıkça önü kapatılmış varlıklarını en önlere,
teneffüs zili çalmış bu kez çıkış ziline varamadan can vermişler yerlerinde.
Çiçeklerle donatılan bedenleri bile olamayıp varlıklarının boşluğu olmuş sıralarındaki.
Gizli hüzünlerinin taşırdığı bir sen var bakışlarında,
söyle kaç zamandır yoklandığın toprağa gömülmektesin kalbim!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta