Güvercin Duası Şiiri - Özkan Gönlüm

Şair A.Tufan ŞENTÜRK’E

Bir tatil dönüşü
Gördük onu
Sepetin içinde bir güvercin
Mekân tutmuş bizim balkonu.

Kanatlarını germişti
Yumurtanın üzerine
-Ana olacağım, diyordu sanki
Bakınca gözlerine.

Bizi görünce güvercin
İrkildi birden
Korktu besbelli
Uçuverdi aniden.

Kendisi gitmiş
Yumurtası kalmıştı
Ya gelmezse, diye geriye
Bizi bir telaş almıştı.

Aman, dedik korkutmayalım güvercini
Yuva yıkan olmayalım
Günahını almayalım
Bozmayalım yuvasını
Dönmesini bekleyelim
Alalım duasını.

Aradan günler geçiyordu
Az kalmıştır diyerek
Yavrunun çıkacağı güne
Gizli – gizli izliyorduk güvercini
Ürküp kaçmasın diye.

Nihayet bir sabah
Vakti zamanı dolmuştu
‘’ Ciiik..ciiik..’’ diye ses geliyordu
Bir yavrumuz olmuştu.

Yavru kuş mutluydu anasıyla
Besleniyordu onun gagasıyla.

Nasıl sevindik bir bilseniz
İçimiz huzur doldu
Görünce onları
Dünyalar bizim oldu.

Öyle sanıyoruz ki dostlar
Ayırmadık diye anasını
Bozmadık diye yuvasını
Aldık güvercin duasını.