Güvercin anne
Belki yıllar sonra kırkıncı mevlitinde bu şiirimle anılacağım
görünce yuvalarında Güvercin anneleri
her seferinde savrulacağım
kim bilir yerin kaç kat altında ağlarken
kim bilir kaç fidanın öz suyu olmak varsa
karanlığa gereksinmekten
yalnız kalmaya ihtiyaçtan
güneş hüznünü saklar belki
buluttan yorganını başına her çekişte
gün grileşir
yer titrer mücrim bitkin yorgun
sitemkar bakışlardan utanıp kızarınca yüzü
Güvercin anne yavrusunu ağzıyla besleyecek
batar endişesiyle damağına bebeğinin
ekmek kırıntılarının
ıslatıp tükürüğüyle
belki yıllar sonra ben olmayacağım
belki bu şiirimle anılacağım
hükmü olmayacak şimdilerdeki hiç bir şeyin
mevsim tam da beşincinin arefesinde
belki de beş mevsim bahar olacak
eğer isterseniz bir şairi mutlu etmeyi
varsın okumayın şiirlerini
onlara denizden Yakamoz'dan
Dolunay'dan beyaz yelkenlilerden
mavilerden söz edin
çocukların yüzlerinin güldüğü şehirlerden
bahsetmezseniz güzel şeylerden
kararacak içleri
gün grileşecek
yaz günü kar yağacak
üşüyecek çocuklar
güneş çekecek yorganını başına buluttan
esirgediğiniz her şey için
bir hatırlama
bir yad ediş
gün aydın deyiş
bir hatır soruş
bir selam
bir gülümseyiş
esirgediğiniz her şey için
lamalar tükürecek yüzünüze
yazılacak günün çetelesine o tarih
aşağılarda bir yerlerde göz yaşı seli
basarken yoksul evleri
Yüksel Nimet Apel
22/Mayıs/2014/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 22.5.2014 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi çabası.her Şairin duyguları farklı farklı, anlatımı farklı farklıdır. güncel mesajları ile hayatı ne kadar anlamlı anlattınız. severek okudum. tam puan +ant saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)