Güvercin Şiiri - Hulusi Emeksiz

Sana mı kaldı,
el alemin savaşı ve barışı
uç özgürce,
ağrıtma başını.

sembol olmak mı?
kime ve niye?
bırak ya allahaşkına beyazım,
can güvercinim yapma,
sen boş ver böyle şeylere.
ve sen,
uç özgürce
ağrıtma başını.

insanlar,
üç kağıtçı ve nankör insanlar.
bir kobay gibi almışlar ellerine seni,
barış deyince sen,
sen deyince barış,
ve gidememişler hala bir karış
bırak bu zavallıları
uç özgürce
ağrıtma başını.

ağrıtma başını be güvercincim,
isyan et ve haykır insanlara!
buysa sizin insanlığınız,
buysa sizin barışınız,dostluğunuz
ben yokum de ve haykır.
al başını
git yeşil ormanlara
konuver usulca
bir dal başına
ve seyret komediyi,
nasıl yiyorlar birbirlerini
insan denen hayvanlar
ve kendinle
gurur duy
kalbin kadar temiz bir beynin
ve sevgin olduğu için.