Bir,güvercin daha,
çırpınarak boğuldu,
sığ sularda önümüzde...
Ne uzattık elimizi,
ne de uzandı elimize...
Oysa,
her sabahı kucaklardı,
bakir zamanlarında,
güneş ufku öperken,en taze yerinden...
Artık,
konmayacak...
Ne cam kenarlarına,
ne ağaçlara,
Ne görecek günü,
ne de güneş, vuracak alnına...
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yardım edemediğim,sevgili dostuma...
kaleminize yüreğinize sağlık
hoş yazıyorsunuz
sevgiler
TÜM YORUMLAR (5)