Güvercin Şiiri - Yılmaz Aybar

Barış bozulunca eskiden
Ben de bozulurdum
Utanırdım barış simgesi olmaktan
Sonsuz barış adına üzülürdüm

Sonra baktım ki çare yok
Üzülmeyi falan boşladım
Değiştim zamanla
Şöyle düşünmeye başladım:

'Bülbül de baharın simgesi
Ama hani o bitimsiz bahar
Sararmayan yaprak nerde
Solmayan çiçek hangi dalda var

Horoz da sabahın simgesi
Ama akşamsız sabah gördünüz mü hiç
Doğa yasası böyle
Kimsede değil suç'

Bilmem yanılıyor muyum
Kuş aklım ermiyor mu daha fazlasına
Dilerim öyle olsun
Kavuşalım bir gün sonsuz barışa