Güvercin 3 Şiiri - Ferdi Yavruöztürk

Bir sokağın başından yürümek isterdim gece boyu,
Dün o böcek dedi ki "Dönerse eğer bırakmaz seni" yemin etti ve güldü.
Sevgili arkadaşım! dedim ona,
Ellerini gördüm sonra
Daha tuzluydu saçlarım.

Bugün sarı renkte taşlar topladım, sakladım kavanozda sonra koştum nefes nefese. Çok koştum kısık sesle

Kapı sesini duydum bir an, açmadan gölgelere sordum
Sonra dinledim uzun, uzun
Taşlar düştü birden küt! diye bir sesle.
Elbet bir gün giderdim uzaklara,
Sonra ya ölürsem,
Olsun öyle hep giderim.

"Kum taneleri şifadır" derdi Annem bütün kumları toplayım sayarım avucumda
Babama Dengbej dinletirim
Anneme fistanlar
Abilere ilahi
Ablalara mücevher, zümrüt

Şehirler göründü, taşlar göründü ve yollar
Yaşlılar ölümle savaşıyordu,
Şair dua ile,
Çocuklar uçurtma ile
Ölüler ruhlar ile
Işıklar gölgelerle savaşıyordu.

Beni selamladılar uzaktan
Birbirine düşman iki güvercin gördüm
Çırpındıkça savaşıyorlardı.
Ben kalbimle işsizim, hani sayarım ya kumları.
Bir düdük çalınsa gülmüyorum.
Ve işte ben
Çiçek yerine otu seven,
Altın yerine taşı seven,
Taş kalpli, güvercin kokan, ufak bir BEN.