Sonbahar yaklaşıyor
Ahşap penceremin çürüyen çitaları kokarken
Yağmur damlaları ve ağaç yapraklarının çıkardığı müziği dinliyorum,
Islak bir zemin bulup yıldızları izledim
Ağacın mevsimsiz gölgeleri bana yüreğimi tarif ederken
Rüzgarlar buğday başaklarının sakalını ve saçlarımı beyazlatıyor.
Kurumuş dalların çıkardığı nadide ses bana hüznümü unutturuyorlar.
Ne çiçekler anlar bizi, ne babalar.
Kayıt Tarihi : 11.1.2024 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!