Kurşun, yüreğinde misafir
Kuşun kanadı kadar derin..
Kokusu çiçek açmış karanfil,
Çıktıkça yukarıya daha serin.
Kanatsız uçmak bu sanırım,
Kuşlar üşür mü, sonbaharda.
Oysa serçelerden bile ağırım,
Kıyıya çarptıkça dalgalarla..
Bulutlar kadar hafiflersin,
Çırptıkça yorgun kanatlarını,
Şahine sevdalıdır güvercin,
Yamaçlar okşar yanaklarını.
Kafeste tanımış tutsaklığı,
Uçabildiğinden de habersiz.
Sonradan öğrenmiş yalnızlığı,
Ve onca dem sevgisizliği…
Kafesten çıkma vaktidir gayrı,
Özgürlüğe kanat açmak için.
Bilmez ki, şahinle doğası ayrı
Aynı dünyada, ayrıdır geçim.
2024
Kayıt Tarihi : 5.2.2024 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!