Ben Sultan Ahmet’te yaşayan bir güvercinim.
Yemlerimi eller veriyor, rızkımı Allah.
Su deseniz,İstanbul lebi derya.
Hiçbir sıkıntım yok elhamdülillah.
Sabah ezan sesleri inletirken semayı,
Doksandokuz ismiyle Rab’bimi zikrederim.
Çok severim, enginlerde uçmayı,
Yüce Rab’be gönülden şükrederim.
İnsanlar düşünsün ekmek peşinde koşmayı,
Ben bir simit parçasıyla yetinirim.
Ya yuvan neresi diye sorsanız,
Elhamdülillah, bütün ağaçlar benim.
LEYLA GÜLEÇÖZ
15.10.2014
Kayıt Tarihi : 26.6.2017 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!