Bir güvercin kondu pencereme
Deniz derya oldu kuru duvar
Hafif bir meltem esti ardından
Sonrası güneş, deniz boncuğu, uçsuz sahiller...
Bir adım atsam sönüp gidecek
Dalga dalga, köpük köpük hayaller
Dışımdan berisi karakış,
İçimden ötesi yalancı bahar
Yolumdan geçen gülleri görür
Arka bahçeme karlar yağar
Dolanır gönlümün semalarında
Kanatlarında bembeyaz düşler
Çırptıkça yüzüme vurur gölgesi
Yaz bahara döner kara kışlar
Bir güvercin kondu pencereme
Ne var ki bilirim uçup gidecek
Hayallerinin estiği diyarlara
Ardından bakıp kalacak bu gözler
O buz gibi duvarlara...
Kayıt Tarihi : 16.2.2017 23:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erhan Baran](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/16/guvercin-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!