Kırın zincirleri
Aşkın bağrında bağdaş kurmuş sûkut
Özgürlüğün meşalesini taşır umut
Yaşanmış bütün acıları bir bir unut
Tutsaklığın zincirlerini kır, kır gitsin
Ayrılıklar zamanın acımasız kollarındadır
Hasretler jilet yutmuş gibi insanı kanatır
Özlemler sebepsiz bir bedel uğrunadır
Tutsaklığın zincirlerini kır, kır gitsin
Çirkinliğin yüzü yüzümde netleştiğinde
Kelepçeler çözülür belki kendiliğinde
Haksızlığın haklılık kılıfı giydirildiğinde
Tutsaklığın zincirlerini kır, kır gitsin
Bir beyaz güvercin uçur göğün göğsüne
Tutsak kalmasın ne kuşlar, ne karıncalar
Çözülsün kelepçeler, dinsin sancılar
Tutsaklığın zincirlerini kır, kır gitsin
Kayıt Tarihi : 3.1.2012 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
suçsuz yere doğruluk yolunda bebeğinden, sevenlerinden koparılmış, hüküm giymiş bir annenin hikayesi..
Her koşulda özgürlük,her alanda özgürlük.
Yaşamın acı gerçeklerini duyuyor olmamıza,bedeller ödememize karşın yine de özgürlük.
Onun uğruna neler verilmiyor ki!Kimi kez kendi yüreğimizden bir parçanın bile söküldüğünü duyumsayabiliyoruz.
Şiirin örtük anlam genişlemesinden bu durumu kavramak olası.
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)