Güvenpark Mesaisi Şiiri - Gökhun Aydın

Bir bardak çay kadardı yorgunluğumuz
Bir iki mısrada dağılırdı bütün kara bulutlar.
Oysa soğuk gecelerde ne de çok titremiştik,
Tüm dostlarla Güvenpark'ta, titremekten yorulmuştuk.

Baştanbaşa, her santiminde ayak izimiz,
Fikirlerimiz ısıttı bizi, okuduklarımız, yazdıklarımız.
Soğuğa mertlik sökmez derlerdi büyüklerimiz,
Ama soğuğu da yendi bizim yiğit hayallerimiz

Kâh memleket kurtarır, kâh dergi çıkartırdık.
Kâh kahırlanır gözyaşı dökerdik mazluma.
Ah gücümüz olsa, ah sözümüz geçse âleme Derdini paylaştığımız kaç kişi kurtarırdık

Nice büyük reformları düşlerdik.
Her sözümüzde devrilenler olurdu,
Yeniden dikilenler, bozulanlar, kurulanlar.
Ve biz bir ihtilal bankında izlerdik geleceği.

Yaşça epey küçük, başça parlayan gözlemizle, Kızılay’ı aydınlatır, ufka meydan okurdu bakışlarımız.
Güçlü ve korkusuz tarihimizi bir tutardık kendimizle,
Umarım aydınlatır memleketin karanlığını,
kendimizi yakışlarımız.