Güvenmiyorum Şiiri - Nuh Ali Berk

Asker polis vurmak oldu sıradan
Onları korusun yüce yaradan
Bütün kavgalara sebep para’dan
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Unutmadım dostlar kendi soyumu
Oy alanlar sattı benim oyumu
Bazen bende sevmem kendi huyumu
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Liderler övülür körü körüne
İhanet edenler yarab sürüne
Herkes suçu atar gider birine
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Oy zamanı çıkıp nara atarak
Ortalığı bir birine katarak
Terör bitmez yataklarda yatarak
O yüzden kimseye güveniyorum
*
Para pul olunca işin ucunda
Meclisin yarısı gaflet içinde
Soran kaç kişi var kendi açında
O yüzden kimseye güveniyorum
*
Bazıları bozar hep asabımı
Kırdım artık kabuğumu kabımı
Ona göre yaptım tüm hesabımı
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Bilmişlik taslayıp benle yarışan
Çok olur işine gelip karışan
Zor günler geçirdik perme perişan
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Çizgim belli aynı yerimde durdum
Sevgiye barışa gönlümü yordum
Her şeyin üstünde vatanım yurdum
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Hainlerin çökemeyince başına
Zehiri kattılar ekmek aşıma
Göz koydular toprapıma taşıma
O yüzden kimseye güvenmiyorum
*
Bazı konulara gücümüz yetmez
Git demeyle kimse bırakıp gitmez
Kul Hızır’ım bende kuşkular bitmez
O yüzden kimseye güvenmiyorum
O yüz den kimseye güvenmiyorum
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)