Güvenmeyin...
Güvenmeyin iki sözünden biri yalan olana,
Güvenmeyin her defasında yaranıza tuz basana,
Güvenmeyin dost görünüp, sırtınızdan vuranlara,
Güvenmeyin sakın, kuyunuzu kazanlara.
Bırakmayın kendinizi kimselere,
Bırakmayın sevdiklerinizi, sizi sevmeyenlere,
Uçurmayın uçurtmalarınızı yabancı bahçelerde,
Sevmeyin sizi menfaati için, sevenlere.
Ve unutmayın,
Bir zamanlar size güneş olanların,
Şimdilerde buz kestiğine.
Kayıt Tarihi : 8.10.2018 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!