sağım solum önüm arkam....
sırtıma giydiğim hırkam....
yorganım kışlık parkam....
bana üşümeyi öğrettiler.....
gölgelendiğim çınarlarım....
yaslandığım duvarlarım....
serinlediğim pınarlarım....
bana çok şeyi öğrettiler....
sabahında gülen gözler....
akşamı ekşiyen yüzler....
soframda ki yüzsüzler....
bana her şeyi öğrettiler....
nakış nakış ördüklerim...
bir kabustu gördüklerim....
hele ardımı döndüklerim...
bana bir şeyi öğrettiler....
güvenmemeyi....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 15.11.2023 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!