Güvenmem Şiiri - Şaban Kalebaşı

GÜVENMEM

Dostluğa candan önem verirsin
Dostluklar her şeye bedeldir dersin
Sonunda koskoca bir kazık yersin
Bir daha kimseye güvenmem kardeş.

Onları her şeyden üstün tutarsın
Dertlerini, dertlerine katarsın
Sonunda kazığı tümden yutarsın
Bir daha kimseye güvenmem kardeş.

Düşünce, dostlarım çekip gittiler
Belki de ardımdan bühtan ettiler
Onlar mı? Gözümde artık bittiler
Bir daha kimseye güvenmem kardeş.

İşte düştüm, kardeş,kalmadı dostum
Artık beş kuruş etmiyor postum
Dosta, arkadaşa her şeye küstüm
Bir daha kimseye güvenmem kardeş

Aşık meçhuliyim, figanım şudur,
Herkes ettiğini elbette bulur,
Düşenin,sadece ALLAH, dostudur,
Ondan başkasına güvenmem kardeş.

Ş.(MEÇHULİ) KALEBAŞI