Düşün..! Dün Verilen Sözlerden Geriye Ne Kaldı?
Bir Kaç Silik ''ANI'' Tebessümler Ve Çokca ''GÖZYAŞI''...
Uykusuz Gözlerle Boş Duvarı İzlerken Anlarsın Ki Her ''AŞKIN'' Sonu Hep ''HAYAL'' Kırıklığı..
Suç: ''İHANET'' Edip Terkeden De Değil...Sorun Herkezi ''KENDİN'' Gibi Zannetmekte...
Büyüdükce Değıl ''ÜZÜLDÜKÇE'' Anlıyor ki İnsan Yapılan Tüm Hataların Sebebi İnsanlara haddinden Fazla ''GÜVENMEK''..!
Kayıt Tarihi : 27.7.2013 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Atar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/27/guvenmek-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!