Şamil Akay - Güvenmek? Şiiri - Antolojim ...

Hayattan bir kere vurgun yiyen, ondan sonraki hayatını durgun yaşar.
İnsanlara güvenmek mi bir daha?
Şeytanın cennete girme ihtimali kadar az ve morgtan bir ceset alıp kalp masajı yapmak kadar saçma...
Aynı bardağı bırak, aynı kaşıktan çorba içtiğimiz insanların ihanetiyle büyüdük. ne güveni? şimdi kime dayasam sırtımı, sırtımdaki bıçak yaraları sızlar. ihanetler gelir aklıma, güvenemem kimseye. bir yaraya daha yer yok sırtımda.
Benim kocaman yüreğim vardı, bu dünyada tüm yüreğimle tek birşey, sadece tek birşey istedim; birine güvenmek..  birine koşulsuzca güvenmek!
..güvendim, güvendiklerim kocaman yüreğimi unufak ettiler..