İnsan, tamah eder mala,
İster, dünya ona kala.
Bazıları, yemek seçer,
Bazıları, hasret çula.
Kimi gider, sağa sola,
Heves eder, yanlış yola.
Yarın, ektiğini biçer,
Saçlarını, yola yola.
İnsan, özenmesin pula,
Vade yetip, ömür dola.
Yüz yıl olsa, gelip geçer,
Melek, emaneti ala.
Kim basarsa, kuru dala,
Kendisini, yerde bula.
Ecel şerbetini içer,
Yoktur artık, ona mola.
Güvenme hiç, aya yıla,
Koyacaklar, birgün sala.
İnsanoğlu, konup göçer,
Bugün gurbet, yarın sıla.
Kayıt Tarihi : 16.1.2010 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gurbet: bu dünya sıla: öbür dünya, gerçek hayat. bizler, bu dünyada misafiriz sevgili dostlar. istediğimiz kadar kalamıyor, belli bir süre sonra ait olduğumuz yere dönüyoruz.
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (39)