Haşmetli konaktı baykuşlar öter
Has bahçede hoyrat dikenler biter
Gelecek günlerin bu günden beter
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine
Nice bay, suntan göçtü dünyadan
Niceleri uyandı tatlı rüyadan
Şeytan bile geçecektir davadan
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine
Yanakların parça parça dökülür
O nazik endamın belden bükülür
İnciden dişlerin bir bir sökülür
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine
Uzak yakın seçmez olur gözlerin
Yılan ıslığında çıkar sözlerin
Büklüm büklüm bükülecek dizlerin
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvcenme güzelim güzelliğine
Ağaran saçların verme sen yele
Derbeder gönlüne düşer velvele
Kanatlanır karınca erer zevale
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğıine
Azrail vuracak tırpan beline
Kelime-i tevhid gelmez diline
Melun şeytan gülecektir haline
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğıine
Soğuk teneşire yayarlar seni
Aktan ak kefene sararlar seni
Toprağın bağrına koyarlar seni
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine
Gelecek başına Münker’le Nekir
Soracaklar sana Rabbin kimdir
Sana arkadaşın Salih ameldir
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine
Üveys Kâdirî’nin sözünü dinle
Gururu kibiri sokma gönlüne
Ölüm hak sonunu sen bile bile
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!