Güvenme Şiiri - Ufuk Çoban

Bir çiğ tanesi bahar yaprağında düşmenin ucunda,
Bir tutam güneşle belki dönecek kendi kaynağına,
Dal da duramıyor rüzgara kırık kollarında,
Sonu bilinmez gerçeği görmedikten sonra.

Güvenme inceliğine, sende kaldı sandığın duygularına,
İnanma paslanmış ya da hiç görmediğin hislerine,
İlk defa gördüğün bir depremin korkusunda,
Kaçacak yer mi var yalanların arasında?

Bilemezsin iyi nerede, güzel kimde?
Göremezsin istemezsen, duyamazsan doğru yöne dönmezsen,
Konuşmak kolay herkese her seferinde,
Hiç bulamadın değil mi bir denemenin gülüşünde?

Böyle gelmiş böyle gidecek sonsuzundasın yine,
Hataların kalmış görememişsin yine,
Yüreğinde bir karar yok ki birşey diyesin,
Güvenme sakın duygular sende diye.

20/03/2005 14:00