Bıktım bu dünyanın çilelerinden
Yalanlı dolanlı hilelerinden
Felekten yediğim sillelerinden
Gücüm bitti artık direnemiyom
Ben kendime bile güvenemiyom.
Can dediğin yar hıyanet ederse
Yüzüne bakıp yalandan gülerse
İnsan bilmiyor ki kime güvense
Gücüm bitti artık direnemiyom
Çok sevdiğim yare güvenemiyom
Gelip geçti benim ömrüm düzensiz
Darıldım o yare yaşasın bensiz
Yalan dünyada duramam güvensiz
Gücüm bitti artık direnemiyom
Ben hiç kimselere güvenemiyom
Ferhat (senem) yarelerimi dağlattı
Gitti bir kötünün koynunda yattı
Babam bile anacığım ağlattı
Gücüm bitti artık direnemiyom
Öz babama bile güvenemiyom.
Kayıt Tarihi : 3.4.2017 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!