Güvenememek Şiiri - Yaşurukı Nağıd

Güveniyorum sana, kalbimdeki sükûnete,
Bir liman gibi, huzur bulduğum tek yerdesin.
Gözlerin umut, gülüşün bahar getirirken,
İçimde bir çekincenin izini sürüyorum.

Belki geçmişin yaraları hâlâ can acıtır,
Ve ben, duvarlar ördüm içimdeki bahçeye.
Gözlerin ne kadar parlak, olsa da içimde,
Bir kırılganlık saklı, sevgine dair.

Güvenemiyorum da, geçmişin gölgesinden belki,
Bir iz bıraktı içimde, kırılgan bir anı.
Belki de sevgiyle beslenmeyen bir umut,
Bilinmezlikleriyle dolu, içimdeki derin karanlık.

Güveniyorum sana, yine de umut dolu kalbimle,
Ama içimde bir çekincenin, fısıltısı var hâlâ.
Belki zamanla silinir, belki de kalır izi,
Güveniyorum sana, ama güvenemiyorum da.