bırak peşinde koşmayı senin
nefes almaya bile gücüm kalmadı artık benim
derinlerde bi yerdeyim
artık tek düşüncem yalnız can vereceğim
ne sen varsın yolun ucunda nede ben sana geleceğim
unutma yalanı olmaz kalpten söylenen gerçeğin
o gerçeklerle tek başıma öleceğim
öbür tarafta ise çok sevdim ama güvenemedim diyeceğim
güven bir kurşun gibi saplandımı kalbe
ince bir şüphe doğar yüreğinin en derinlerinde
o şüphe kanayıp durur sonsuza dek kalbinde
ne bir bez parçası durdurur o kani nede dikiş tutar o yarayı işte
şimdi soracaksın hiç mi güvenmedin diye
ben anlatmaya kalkacağım anlamayacaksın yine
en iyisi boşver ne ben anlatim bendeki düşünceyi
nede sen anla kalbimdeki bitmeyen işkenceyi
şimdi soracaksın mutlumusun diye
mutluluk gülmek değilmidir sence
elbet güldürür maddeler beni bir kere
benim korktuğum tek şey eski hayaller işte
ama şunu öğrendim bir şairden
hayallerle yaşayanı gerçekler s....miş
yaşamayacağım bu saatten sonra
ne hayallerle nede gerçeklerle....
Kayıt Tarihi : 16.3.2016 19:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!