Güvendim, İnandım! ! ! Şiiri - Yaşar Aksan

Dost bildim, güvendim, inandım
İnsanları kendim gibi sandım
İyi günümde yanımdaydılar
İlk sendelediğimde
Yalnız kaldım
Kimseye darılmadım
Kimseye kırılmadım
Onlara güvenerek arkamı döndüğüm için
Sadece kendime kızdım
Dost bildim, sırtımı döndüm
En çok inandığım, güvendiğim kişilerce
İlk sendelediğimde arkamdan vuruldum.
Yere düştüğümde etrafıma baktım
Ya uzaktan bakan
Ya da sırıtan yüzler gördüm
Bunlar bir zamanlar
Etrafımda pervaneydiler
Ben inandım, güvendim
İnsanları kendim gibi sandım
Hata ettiğimi çok geç anladım.