GÜVENDİĞİM DAĞLARA
Ne umutlar beslerdim, şu serçe yüreğimde,
Mutlu bir yaşam vardı, gelecek günlerimde.
Neşeden ve sevinçten, duramazken yerimde,
Gül ektiğim bağlara, en önünde kar yağdı.
Gençliğime güvenir, hiç kocamam sanırdım,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta