Gözünü kin bürür bakın haline
Dostluğuna güven olmayan nankör
Ustaca duruyor bakın zalime
Dostluğuna güven olmayan nankör
Utanmayı bilmez haince bakar
Binlerce mağsumun canını yakar
Dengesiz konuşur sakarmı sakar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta