Güve - I Şiiri - Aydın Gençalp

Banka sırası beklermiş gibi yaşıyoruz hayatı
Öylesine durgun, öylesine yavaş…
Öylesine anlamsız
Ve farkına varmadan
Sırası gelen gidiyor işte…
 
Kafasını duvarlara vura vura ölmeye çalışan
Vahşi bir hayvan gibi
Her sabah erkenden kalkıp
Duvarlara gidiyor
Her akşam o saatte
Duvarlardan dönüyoruz
Belki de yapabileceğimizin en iyisi bu
 
Madem anlamı yok mücadelenin
Madem biz doğmadan konmuş oyunun kuralları
O zaman dans edelim
O zaman dans
Renk, cümbüşünün içerisinde kaybolalım
Tıpkı bir güvenin
Bir ışık kaynağına, anlamsızca
Sarılmak istemesi gibi…