Gururum Olmasaydı Şiiri - Abdullah Takım

Şimdi hayata dair,duyduğum pişmanlıkta,
Başka suçlu arardım,gururum olmasaydı.
Ardından gece gündüz,ne kadar varsa hayalim,
Şimdi gerçek olurdu, yüreğim ağlamazdı..

Gurur hür olduğunda, zincire vurulur gönül,
Sürükler peşi sıra, hayatı eder zindan.
Başa gelen ne varsa, kadere sayar insan,
Doğru saydıklarını, sorgulamak olmazdı.

Nereye derse gidilir,sebebini sormadan,
İnsanlar arasında, kopmazdı gönül bağı.
Sevgi olmayan kalbi,söker atardım yerinden,
Bitmezdi umutlarım,ümitlerim solmazdı.

Hep aynı görünürdü,nereden bakarsan bak,
Dışı içine hakim,şeffaf olur her varlık.
Akardı sular gibi,bulanmadan yüreğim.
Binlerce söylediğim,keşkeler hiç olmazdı.

O da severdi beni,yapamazdı nankörlük,
Merhamet dağıtırdı,hiç olmazdı kötülük.
Ben de söylerdim ona,aklımdan geçenleri,
Dinlerdi önyargısız, yanlış da anlamazdı.

Çevrilir dört bir yanı,kopmazdı yaşamaktan,
Vermezdi hayatını,merhametsiz ellere.
Kararmazdı dünyası,yarını düşünürken,
Yuvasız yetim çocuk,aç ve susuz kalmazdı.

Yalnızlıklar kaybolur,elem duymazdı insan.
Verilirdi gönülden,yere bakan olmazdı.
Değerine ulaşıp,tadını bulurdu hayat,
Yaşanabilirdi Dünya,gururum olmasaydı.