Gururlanma Padişahım! Şiiri - Seçil Karagöz

İnadına yapıyorsun, gücenenin hayli var;
İnan seni sana karşın sevenlerin bile var!

Ne bu kibir, bunca çalım, yoksa dünya pek mi dar?
Gururlanma padişahım, senden büyük Allah var.

Malın mülkün ve hazinen olmayacak sana yâr;
Bir gün göçüp gideceksin, eritecek seni har.

Ulu dağın doruğundan kuş bakışı bakmak var;
Güvenme ki devran sürer, lapa lapa yağar kar.

Çölde kaktüs bile seni yararlıkta pek aşar;
Kalabalık ağzındaki zırvalara us şaşar!

Yapıt diye sunarsın da içinde yok bir diş nar;
Mühür sende koşturursun insanları, kim takar!

Hak’tan yana geçinirsin, yüreğinde kaygı var;
Emin olsan hak yemezsin, ışıtmaz ki sende far!

Herkes sana mahkûm değil, onur denen bir şey var;
Şişmek sana yakışıyor, bilesin ki ince zar!

El sallasan yalakalar sürü gibi hep koşar;
Tutsak olan çıkarına keyiflenip pek coşar!

Seni bilen iyi bilir, üzerinde nazar var;
Arada bir mavi boncuk dağıtırsın, ne yazar!

Kelle paça pek yerinde, cüzdanın şiş, paran var;
İçin rahat olamaz ki vicdanında yaran var!

Sanmayasın herkes uyur, yerde bile kulak var;
Vur patlasın, çal oynasın, senin için şenlik var!

Bari biraz incelesin, nezakette erdem var;
Salt kendine dostsun belli, bunda da bir hikmet var!

13.08.2012