kederler besleyen evimdeyim artık...
kayıp sokağın anahtarını aramaktan
yorgun gölgem büyüyor duvarda
siniyorum odamın sessiz en köşesine
sobam sönmüş, üç boyutlu üşüyorum...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'verev vehimler savuruyor külleri
rüzgar sesiyle korkuyorum
kapıyı açıyorum bağrımda gurur
elinde anahtarla karşımda sürur'...duygularını şiirde inancın imgeleriyle süsleyen derin bir şairle karşı karşıyayız.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta