Gurur ve Sevda Şiiri - Bilal Karaman

Suskunsam...
Çaresizsem ve dalgınsam,
Kollarımda hasret
Gözlerimde yollar
Omuzlarımda dosta akan ağır rüzgar.

Dokunma...

Hüzün kara perçem
Karanlığa akıyor özlem
Sensizlik şırıl, şırıl
Yangınlardayım
Esiyor duman
Mavi karam
Başımda bulut pare, pare
Gönül viran
Ağlayan,
Ağlayan sevdam.

Asi isem, bozuksam ve dolu-dolu isem,
Yanmışsam aşkına,
Yüreğimde kara saplı keskin bir bela

Vurma...

Titreyen beyaz vicdan,
Umut aç
Damla-damla çağlayan
Susuz iki yitik
Solan can
Duygu figan
Bağır delik
Dipsiz kuyu
Kanıma akan kayıp sevdam.

Islaksam sırılsıklam,
Yarı çıplak, dağılmışsam ve sarhoşsam,
Yüreğim avuçlarımda dayanmışsam kapına,

Korkma...

Bakıp acıma.
Yıkılmışlığımın vebali
Benim korkaklığımda,

Bil ki artık, mecburum sana,
Çünkü,
aynı dünyalarız aynı kanda,

mahkum duygularımız.
Bir yanda gurur,
Bir yanda sevda.