Gurur ve Kibir Şiiri - Mehmet Şahan

GURUR VE KİBİR

Ne sabırdan anlar, ne de şükürden;
Azına hükmeder gurur ve kibir!
Ne tavırdan anlar, ne de fikirden;
Nazına hükmeder gurur ve kibir!

Sen ağıt yakarsın o gazel ister,
Sen öze bakarsın o güzel ister!
Sen genel akarsın o özel ister,
Sazına hükmeder gurur ve kibir!

Eceni beğenmez göze yansıtır,
Heceni beğenmez söze yansıtır!
Cümleni beğenmez öze yansıtır,
Yazına hükmeder gurur ve kibir!

Namzet olmak için elin arıtır,
Rağbet almak için belin kırıtır!
Şöhret bulmak için şirin sırıtır,
Yüzüne hükmeder gurur ve kibir!

Binlerce us alsa nusla yetinmez, (*)
Dünya onun olsa asla yetinmez!
Tekrar başa sarsa azla yetinmez,
Gözüne hükmeder gurur ve kibir!

Diline düşene taşı attırır,
Ağzında pişene aşı tattırır!
Emrine girene kuşu tutturur,
Sözüne hükmeder gurur ve kibir!

Pir-î Fanî der ki; aktan kaçırır,
Cahil ol yeter ki halktan kaçırır!
Gafil ol velev ki, Hak’tan kaçırır;
Özüne hükmeder gurur ve kibir!

(*) Us: Akıl.
Nus: Nasihat.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
21.04.2020 – İSTANBUL