Gurur Mu Gurursuz Mu

Gurursuzluk, bir yudum su misali
İçinde boğulur insan, fark etmeden birikir
Ama gurur, bir kez kaybolduğunda,
Yerini derin bir boşluk bırakır.

Yüksek sesle konuşur, içi sessizdir
Yanı başında olanları görmez, umursamaz
Kelimeler, aslında birer boşluk hissi
Söylerken bile, ruhu hiçbir şey hissetmez.

Gurursuzluk, bir kara kış gibi
Fakat farkında olmaz insan,
Çünkü nu soğuk, kalbin derinliklerine işler
Ve ellerin boş kalır.

Bazen bir bakış, bir dokunuş yeter
Gurursuzluğu anlayıp, yıkıldığında
Gerçek zenginlik; kırılmadan
Sevgiyle yeniden inşa etmektir.